پرداختن به فعالیتهایی که بیشتر از 20 دقیقه توجه فرزندمان را به خود جلب کنند و ما را از شر کلافگی ساعتهای بیکاری تا فرا رسیدن خواب بچه، راحت کنند، اصلا کار سادهای نیست.
بخشبندی روز به ساعات مختلف راه حلی مؤثر برای مقابله با این مشکل است. عادات روزانه به ما یادآوری میکنند که قرار است از وقتمان چه استفادهای بکنیم. کودکان نیز وقتی برنامهای مشخص در اختیار داشته باشند، بهتر استعدادهایشان را به ظهور میرسانند.
«وقتی غذامون تموم شد، میز رو جمع میکنیم، من بشقابا رو تو سینک میذارم و تو هم سفره رو با یه کهنه خیس تمیز کن.»
برنامه داشتن به بزرگسالان هم کمک میکند تا آرامش خیال بیشتری داشته باشند و به جای اینکه «کاسهی چه کنم، چه کنم» در دست بگیرند، فعالیتی سودمند را برای فرزندشان طراحی کنند.

در ادامه شما را با یک نمونه از برنامهریزی فعالیتها برای کودکان خردسال آشنا میکنیم:
صبح:
7 صبح: بیدارباش، عوض کردن لباس، خوردن صبحانه و مسواک زدن؛
8:30 صبح: بازی و تماس ویدئویی با پدربزگ و مادربزگ؛
10 صبح: گردش بیرون خانه؛
11:30 صبح: نهار خوردن؛
بعدازظهر:
12 ظهر: شستن دستها، عوض کردن لباس، خواندن داستان؛
1 ظهر: خوابیدن؛
3 بعدازظهر: بازی، تماس ویدئویی با پدربزرگ و مادربزرگ؛
4:30 بعدازظهر: آماده کردن شام؛
شب:
5:30: خوردن شام؛
6: حمام، پوشیدن لباس خواب، داستان خواندن، مسواک زدن؛
7: خواب